(ἐπὴ τὸ σῶμά τινος

(ἐπιχρίστων Plut.)

(χειρῶν NT.)

(ἀφαίρεσις καὴ ἐ. Arst.)

(τὰς ἐπιθέσεις ποιεῖσθαι ἀπό τινος Arst.)

(τῶν Περσῶν τοῖς Ἕλλησιν Plat.; τοῖς ἔργοις διὰ τοῦ πυρός Polyb.)

(ἐπὴ τὸ σῶμά τινος Arst.; οἰκετῶν Plut.)

(ἐπὴ τέν ἀρχήν Arst.; τές τυραννίδος Diod.)

(πυρούς τινι Arph.; πάντα τοῦ ταύρου τὰ μέλη Plat.)

(θυμιήματα Her.; κακούργους Diod.)

(τὸν καρπόν Her.; τὸ σῶμά τινος Plut.)

ὅσων σπαράγματα ἢ κύνες καθήγισαν, ἢ θῆρες Soph. — чьи растерзанные останки погребли (в себе, т.е. пожрали) псы или дикие звери

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τι ἐπὴ χθονός и ἐπὴ χθονί, ἐν ψαμάθῳ Hom.; τὰ ὅπλα εἰς τὸ μέσον Xen.)

(κλισίην τινὴ παρὰ πυρί Hom.; τὸν κρατῆρα Eur.)

(τὰ τεύχεα ἐπὴ γαίῃ, χλαῖναν ἐπὴ θρόνου Hom.)

(ζώναν Pind.; θοἰμάτιον Arph.)

(τὸν Λύσανδρον ἐν φίλῃ χώρᾳ Plut.; τινὰ ἐν μνημείῳ NT.)

(τι ἐπὴ δόρπῳ Hom.; πάντα βίον ἔνδοθι οἴκου Hes.; sc. σῖτον Lys.; θησαυροὺς ἐν τῷ οἴκῳ Xen.)

(Σαρπεδόνα ἐν Λυκίης δήμῳ Hom.)

(Ὀδυσσέα εὕδοντα εἰς Ἰθάκην Hom.)

(ὁδὸν εὐθύτομον Pind.)

(τέν λείαν ἅπασαν εἰς Βιθυνούς Xen.)

(τοὺς πρέσβεις ἐς Αἴγιναν Thuc.)

(τινὰ ἐν τῶ δεσμωτηρίῳ Dem.)

(ἄεθλα, λέβητα Hom.)

(γράμματα εἰς τέν ἀγοράν Plat.)

(ἀρχήν, μοναρχίαν Plut.)

ἐς μέσον Πέρσῃσι καταθεῖναι τὰ πρήγματα Her. — передать персидскому народу управление государством;

(τοὺς ποιητάς Plat.)

(πόλεμον Thuc.; λόγους περί τινος Plat.; διαβολὰς καὴ κατηγορίας Plut.)

(ὀργέν εἴς τινα Xen.)

(δέκα τάλαντά τινι Her.; δύο δραχμάς Arph.; μετοίκιον Lys.; ὄφλημα Dem.)

κ. τινι χάριν Pind. — отблагодарить кого-л.

(χάριτα μεγάλην Her.)

(κλέος Her.; δόξαν Thuc.; φιλίαν παρά τινι Xen.)

(τι εἰς μνήμην Plat.; εἰς βιβλίον Dem.)

(τέν σχολέν εἴς τι Plut.)

(ἐπιστολήν τινι Xen.)

(τινί τι Hom., Soph., Plut.)

(τὸ χρέος Her.; καταδίκην Thuc.; τἀργύριον Arph.)

(τέν ἀρχέν ἔς τινα и τινί Her., Plat., Plut.; ὄνομά τινι Plat.)

(τινὴ βουλεύσασθαι Thuc.: κολάζειν τινά Dem.) или вменять в обязанность, возлагать (τινὴ τοῦ φόνου τὰς δίκας δικάζειν Lys.)

(χάριν Thuc., Isocr., Plut.; τὰς ἀξίας τιμάς τινι Plut.)

λόγον ἀ. Dem. — представлять отчет;

ἐπὴ διηκόσια ἀ. Her. — приносить двухсоткратный урожай

(τὰς πόλεις καὴ τέν χώραν, αἰχμαλώτους ἐπὴ μικροῖς λύτροις Plut.)

(νόμους Xen.)

(εὐδαιμονίαν Arst.; τέν περίμετρον τῆς νήσου Polyb.)

(τέν ὕλην Arst.)

(εὖ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον Arst.; ὑπόσχεσιν Xen.; εὐχήν Plut.)

(βεβαιότερόν τι Isocr.)

(τέν ἰδίαν μορφήν Arst.)

(τὸ πάτριον σχῆμα τοῖς ἱεροῖς Plut.)

(αἱ ὁμοιότητες διὰ πολλῶν γενῶν ἀποδιδόασιν Arst.)

(ἐς αὔξησιν Her.)

(ἀνδοάποδα Thuc.; med. τι δραχμῆς Xen., χιλίων ταλάντων Plut.)

(τέν δεκάτην Aeschin.)

(γυνή τις ἐσπουδακυῖα προστρέχει Arph.)

(περί τι, περί τινος, ἐπὴ τινι и τι Xen., Plat. etc.; πρός и εἴς τι Dem., ὑπέρ τινος Isocr., Dem., τινί Luc. и ποιεῖν τι Soph., Xen.)

(πρός τινα Plat., περί τινα и περί τινος Xen., ὑπέρ τινος Dem., τινί Plut. и εἴς τινα Anth.)

σπουδάζει ταῦτα ἢ παίζει ; Plat. — он это серьезно говорит или шутит?;

εἰ ἐσπουδάκει καθάπερ ἄλλοι Plat. — если бы он так же усердно работал, как другие;

(ἀήτας Hom.; ἄφρον Aesch.; πνεῦμ΄ ἐκ πνευμόνων Eur.)

(καρπόν HH.; κνώδαλα Aesch.; βλαστούς Plut.)

κίνδυνος ἀνεῖταί τινος Arph. — возникает опасность для чего-л.

(δεσμῶν, sc. τινα Hom.; ἐκ κατώρυχος στέγης τινα Soph.; τὸν αἴτιον Lys.)

(πύλας Hom.; θύρετρα Eur.)

(σήμαντρα Eur.)

(κόλπον Hom.)

(αἶγας Hom., λαγόνας Eur.)

(τόξον Her.; ἡνίας τινί Plut.)

(λόγον Eur.; πόλεμον Thuc.)

(τὰς κύνας Xen.)

ἀ. χώραν μηλοβότον Isocr. — превратить страну в пастбище

(τέμενος ἅπαν Thuc.; χωρίον τῷ θεῷ Plut.)

(ἄοιδὸν ἀειδέμεναι, τινὰ Αἴγυπτόν δ΄ ἰέναι Hom.)

(τινὰ πρός τι Her.; τὸ σῶμα ἐπὴ ῥᾳδιουργίαν Xen.)

(οὐκ ἀνίει τὰ πνεύματα Her.; αἱ ἐπιθυμίαι ἄνείκασι Arst.)